فاصله تا امروز

چه شد که دیگر ننوشتم؟ جوابش برای خودم هم به همان اندازه که چرا اصلا اینجا شروع کردم به نوشتن مبهم است.

شرح بدهم؟ خلاصه اش میکنم: حالم همه بی احوالی هاست.

با خودم مدام فکر میکنم اگر فردا پس فردایی دیگر من روی این کره خاکی نباشم، پس دلیل این همه اضطراب مدام، این همه دویدن بی هدف در چیست؟

جوابش ؟

بله به اندازه همان سوال بالا برایم مبهم است.

در این شهر میدوم و نمیرسم.. کاری باید بکنم؛ برای نجات روح خودم کاری باید بکنم. از این هرروز گریه، هرروز غم باید به جای برسم.

فعلا هرروز دیدن سگی ولو شده زیر آفتاب بی رمق زمستان برایم کافی است.از جایی شروع باید کرد...این قلب گرم من در این شهر سرد بی دلیل نمی‌تپد..کاری باید کرد.. حتی اگر جواب همه سوالهای دنیا برایم مبهم باشد.