اما من الیاس یالچینتاش نیستم

یک خواننده ی خفن و جوان ترک هست که صدایش را باید آب طلا گرفت (چطوری اش به من مربوط نیست حقیقتاٌ) و نگه اش داشت، جایی میخواند "اینانماک اینانماک ایستیوروم سانا" از سوز صدا که انگار قلب را می شکافد و با احتیاط و سرصبر رویش نمک میپاشد که بگذریم معنای حرفش این است که میخواهم به تو اعتماد کنم ;  با تمام استیصال میخواهد آن یار جفا کرده را دوباره باور کند و لابد سر روی شانه اش بگذارد و یک دل سیر از ایام فراق، برایش زار و غر بزند.حالا قضیه من هم با کاینات و هستی همین است میخواهم باورش کنم ،چاره ای جز این ندارم .میخواهم باور کنم "چوک سوسنده گیتمیلیسین "، میخواهم باور کنم چون سرنوشت این همه دوستم دارد این همه سهمیه ی غصه برایم کنار گذاشته ،باور کنم که اصلا همین بالا پایین شدن خود زتدگی ست ، باور کنم از پسِ غصه ی تک تک اعضای خانواده ام  مرحمتی خواهد شد و باور کنم حرف های معلم دینی بچگی ها را.

اما من الیاس یالچینتاش نیستم...